Mağazanın yenilenme ihtiyacı gündeme geldiğinde, işe eldeki hacmi zaman içerisinde yapılmış eklerinden arındırma ve sadeleştirme isteği ile başladık. 

Uzun kanat boyunca süren asma kat, mağazaya belirli bir metrekare katkısı olmasına rağmen söküldü, böylece ortaya çıkan yükseklik hissi ve tavanın geometrik algısı mekansal zenginliği arttırmış oldu. Yeni düzenlemede zeminde düzenlenmiş bulunan kot farkları ortadan kaldırılarak, bunlara ait ekstra sirkülasyon alanları da sergileme amaçlı kullanıma sunuldu. 

“Müze tipi” beyaz fonda sergileme yöntemi mobilyayı çevresinden izole ediyor ve yalnız bırakıyor. Beyaz renk her zaman kontrast yaratamayabiliyor, benzer renkli objeleri ise neredeyse yutuyor. Üst düzey yöneticilere yönelik mobilyaları adeta olağan dışı bir ortamda sahneleyerek bu zıtlığı kavramsal anlamda kurgulamaya çalıştık. 

Mekanları düz duvarlar ile bölmek yerine, fonda aykırı malzemelerin kullanımı ile (beton kaplı paneller, keçe perdeler, paslanmış görünümlü çelik kolonlar, galvanizli havalandırma kanalları…) kavramsal ayrıştırma yapmayı amaçladık.

Sonuçta mağazanın hacimsel algısını “eklenen” ve “tasarlanan”lardan daha çok “çıkartılan” ve “geriye kalan”lar belirlemiş oldu.